( Thompson, 1994; Perezet.al.,1996). هر چند ميزان آميلوز تحتتأثير فاكتورهـايآزمايش قرار نگرفت، اما مقايسـه ميـ نيانگ هـا نشـاندهنـدهبهبود اين صفت در سال 1388 نسبت به سال 1389 بـود.(Tashiro and Wardlaw, 1991) واردلــو و تاشــيروگزارش دادند كه درجه حرارت محيط در مرحلـه رسـيدگيدانه در ساختار آميلـوز و آميلـوپكتين نشاسـته بـرنج تـأث ريدارد. دلاكروز و همكاران (Delacruz et.al., 1989) اظهارداشتند كه با افزايش درجه حرارت محـيط آميلـوز كـاهشييم ابد. ولي پيوستگي ژل و دماي ژلاتينهشدن هـيچ گونـهرابطهاي با درجه حرارت محيط نـدارد. بـا توجـه بـه اينكـهسطوح مختلف نيتروژن و ساير تيمارها داراي اثـر معنـيدارروي ميزان آميلوز نبوده اين افزايش آميلوز در سـال 1388به 1389 را ميتوان به درجه حـرارت كمتـر دمـا در سـال1388 نسبت داد. درجه حرارت با آميلوز داراي همبسـتگيمنفي و با درجه حرارت ژلاتينيشدن همبستگي مثبت دارد